Dzisiaj jest: 12 października 2024  /  Imieniny: Krystyny, Maksa, Serafiny

Agroturystyka Kaszuby - noclegi na wakacje, nad jeziorami, nad morzem


Miejscowości

5 kwiecień 2013

5 kwiecień 2013

5 kwiecień 2013

5 kwiecień 2013

5 kwiecień 2013
Ręboszewo (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Rãbòszewò) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Kartuzy na terenie Kaszubskiego Parku Krajobrazowego przy drodze wojewódzkiej nr 228. Wieś leżąca obecnie na trasie Drogi Kaszubskiej i szlaku wodnego "Kółko Raduńskie" została umiejscowiona pomiędzy jeziorami Małym Brodnem i Wielkim Brodnem. Ręboszewo jest siedzibą sołectwa w którego skład wchodzą również miejscowości Grzebieniec i Grzebieniec - Wybudowanie. W Ręboszewie u podnóża Złotej Góry (235,1 m n.p.m.) odbywa się na przełomie czerwca i lipca doroczny festyn kaszubski zwany Truskawkobraniem. Prowadzi tędy również turystyczny szlak turystyczny czerwony Szlak Kaszubski. Na szczycie góry "Sobótka" (300m na pn-wsch od mostu na Raduni) kawiarnia i punkt widokowy w formie wiatraka-koźlaka. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego. Ręboszewo zostało nadane żukowskim siostrom Norbertankom w 1209 roku przez Mściwoja I. Od końca I wojny światowej wieś znajdowała się w granicach Polski (powiat kartuski). Do 1918 roku obowiązującą nazwą niemieckiej administracji dla Ręboszewa było Remboschewo. Jak opisywał Alaksander Majkowski w przewodniku po "Zdrojach Raduni" z 1913 roku: „Ręboszewo jest wioską, licząca 523 mieszkancow, samych katolików, z których 12 podaje jako ojczysty język niemiecki, reszta Kaszubi.” Podczas okupacji niemieckiej nazwa Remboschewo została w 1942 r. przez nazistowskich propagandystów niemieckich (w ramach szerokiej akcji odkaszubiania i odpolszczania nazw niemieckiego lebensraumu) zweryfikowana jako zbyt kaszubska i przemianowana na nowo wymyśloną i bardziej niemiecką - Broddenfurt.

5 kwiecień 2013

5 kwiecień 2013
Różyny (niem. Rosenberg) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie gdańskim, w gminie Pszczółki przy drodze krajowej nr 91E75 i na trasie magistralii kolejowej Gdańsk-Tczew-Bydgoszcz. Transport publiczny jest obsługiwany przez Przewozy Regionalne (przystanek kolejowy Różyny) oraz linie autobusowe 3 (Gdańsk - Pszczółki), 50 oraz 850 (Gdańsk - Tczew). W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego. Pierwsze wzmianki o Różynach pochodzą z 1342 roku. Lokowana w 1347 na prawie chełmińskim. Aktu lokacji dokonał wielki mistrz krzyżacki Henryk Dusemer. Do 1454 własność krzyżacka wójtostwa tczewskiego, a następnie do 1773 Korony Polskiej. W latach 1773-1918 Różyny podlegały administracji zaboru pruskiego, w 1919 znalazły się na terenie Wolnego Miasta Gdańska, a 1 września 1939 wraz z nim zostały włączone do III Rzeszy. Wiosną 1945 roku Różyny po 172 latach znalazły się ponownie w Polsce. Parafia w Różynach istniała już w XIV wieku. W latach 1580-1596 kościół znajdował się w rękach protestantów, natomiast w 1614 stał się filialnym kościołem parafii katolickiej w Łęgowie. Obecny kościół pw. Świętego Wawrzyńca z 1746 powstał w miejscu zrujnowanego kościoła drewnianego. Jest to budowla jednonawowa, z trójbocznie zamkniętym prezbiterium, które przykrywa drewniany strop z ażurowymi wspornikami pod belkami. Zachowało się barokowe wyposażenie wnętrza. Na szczególną uwagę zwracają: obraz Ukrzyżowania w ołtarzu głównym, rokokowa chrzcielnica, ołtarz boczny św. Bernarda z 1720 i ołtarz szafkowy z 1800, srebrny relikwiarz z relikwiami św. Wawrzyńca z XVIII wieku oraz organy znanego oliwskiego organmistrza Friedricha Rudolfa Dalitza z 1787 roku[1].

5 kwiecień 2013

5 kwiecień 2013

5 kwiecień 2013